Loading...

Ryby białe




Występowanie: w naturalnych warunkach karp przebywa w wodach stojących lub wolno płynących. Sprawdzonymi siedliskami karpia są stawy, jeziora nizinne, zbiorniki zaporowe, stawy i wyrobiska. 

Morfologia: karpie ryby posiadają wydłużone ciało, bardzo lekko bocznie ścieśnione, linia boczna jest słabo zaznaczona; głowa duża z wysuwaną paszczą wyposażona w cztery małe, krótkie wąsiki. Karp przybiera ciemnobrunatne i żółtobrunatne barwy w zależności od warunków środowiskowych. Otwór gębowy z dwoma małymi wąsikami przy górnej wardze oraz dwoma mniejszymi w kącikach warg. 

Żerowanie: karp żeruje głównie przy dnie, wyjadając szczątki organiczne np. nasiona roślin. Jego pokarmem są także drobne zwierzęta wodne, m.in. owady i ślimaki. Karp odżywia się drobnymi zwierzętami wodnymi, owadami i ślimakami. 

 Rozmnażanie: w warunkach naturalnych w Polsce, ze względu na niską temperaturę wód, karp nie rozmnaża się, pochodzi ze sztucznych zarybień. Karp jest rybą bardzo płodną, na 1 kg masy ciała samicy przypada średnio 100–200 tys. ziaren ikry. 

 Karp okres ochronny: nie ma

 Karp wymiar ochronny: do 30 cm (nie dotyczy rzek)

 Karp dobowy limit połowu: 3 szt. * razem z boleniem, lipieniem, pstrągiem potokowym, amurem, sandaczem, szczupakiem, brzaną
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


Występowanie: leszcz jest gatunkiem powszechnie występującym w polskich wodach, jeziorach, zb. zaporowych, rzekach średnich nizinnych, rzekach wielkich nizinnych, nie występuje jedynie w rzekach górskich oraz zimnych potokach. Ulubiojne miejscówki tej ryby to słabo zasolone wody strefy przyujściowej o słabym nurcie i mulistym dnie. 

Morfologia: leszcz ma bardzo mocno bocznie ścieśnione ciało, wysokie w stosunku do długości; płetwa ogonowa głęboko, chorągiewkowato wcięta; głowa mała z wysuwaną paszczą skierowaną ukośnie ku dołowi. Kolor grzbietu jest ołowiany, bądź czarny z charakterystycznym zielonym połyskiem. Boki są zdecydowanie jaśniejsze, metaliczne, a brzuch biały i perłowy (u starszych okazów raczej złocisty). Płetwy nieparzyste ciemnoszare; parzyste jasnoszare. 

Żerowanie: można go spotkać w okolicach pokładów dennych osadów, gdzie poszukuje larw owadów, skorupiaków, mięczaków iskąposzczetów. Generalnie pokarm tej ryby stanowią właśnie drobne zwierzęta wodne zalegające w mule. 

Rozmnażanie: tarło leszcza trwa od maja do czerwca, gdy temperatura wody przekracza 15 stopni C. Na tarliskowych płyciznach leszcze zbierają się w ogromne stada. Są w tym czasie jak odrętwiałe. Nie żerują, słabo reagują na bodźce zewnętrzne, tracą swoją zwykłą ostrożność i płochliwość. W okresie tarła samica składa ok. 300 000 jaj w płyciznach porośniętych roślinami wodnymi. W tym czasie na ciele samców pojawia się silna wysypka tarłowa. Ikra o wyraźnie żółtym kolorze i średnicy 1,5 mm przykleja się do wodnych roślin. Wylęg trwa od 3 do 12 dni. Dojrzałość płciową leszcz uzyskuje w 3-4 roku życia. 

 Leszcz okres ochronny: nie ma

 Leszcz wymiar ochronny: nie ma

 Leszcz dobowy limit połowu: nie ma
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


Występowanie: jeziora, zb. zaporowe, stawy i wyrobiska, rzeki średnie nizinne, rzeki wielkie nizinne.

Morfologia: karaś to gatunek bardzo popularny w naszych wodach. Występuje w dwóch odmianach - rodzimej zwanej też pospolitą oraz srebrnej zwanej czasem japońską. Ciało karasia jest silnie wygrzbiecone, krępe i bocznie ścieśnione. Karaś ma ubarwienie brunatnozłociste z zielonkawym połyskiem, brzuch żółtawy lub biały. Płetwy piersiowe i brzuszne przy nasadzie są lekko zaczerwienione. Na trzonie ogona znajduje się charakterystyczna, ciemna plama. 

Żerowanie: karasie ryby żywią się drobnymi, dennymi bezkręgowcami zwłaszcza larwami ochotkowatych i jętek, a także roślinami wodnymi. 


 Rozmnażanie: tarło odbywa od maja do lipca, samica składa wówczas przeciętnie około 150 000 jaj. Gotowe do rozrodu ryby gromadzą się w płytkich, obficie porośniętych podwodną roślinnością miejscach. Kleista ikra karasia o średnicy 1-1,5 mm przyczepia się do roślin - okres jej inkubacji trwa od 3 do 7 dni. Dojrzałość płciową ryby uzyskują przy długości 8-15 cm w 3-4 roku życia. Karaś dzięki możliwości przybierania formy głosowej potrafi wytrzymać ekstremalnie niekorzystne warunki środowiskowe. 
 Karaś okres ochronny: nie ma

 Karaś wymiar ochronny: nie ma

 Karaś dobowy limit połowu: nie ma
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


 Występowanie: amur był w Polsce introdukowany od połowy lat 60. w jeziorach konińskich oraz jeziorze Dgał Wielki na Pojezierzu Mazurskim, skąd przedostał się również do innych zbiorników wodnych. W późniejszym czasie amur został zasiedlony także w rzekach.

 Morfologia: amury ryby swoim wydłużonym, wrzecionowatym, bocznie spłaszczonym ciałem przypominają klenia. Linia boczna przebiega wyraźnie lekkim łukiem od płetwy ogonowej do górnej krawędzi wieczka skrzelowego. Głowa jest dość duża z tępym pyskiem i półdolnym otworem gębowym pozbawionym wąsów. Amur wyróżnia się ciekawym ubarwieniem – jej grzbiet jest ciemnozielony do zielonoczarnego, boki są jaśniejsze, zielonkawe, z kolei brzuch biały pokryty łuskami z ciemnymi krawędziami, tworzącymi oryginalny, siatkowaty rysunek. 
 Żerowanie: młode osobniki amura odżywiają się początkowo drobnymi organizmami zwierzęcymi, bezkręgowcami, kiedy jednak osiągają długość 6÷10 cm przechodzą na pokarm roślinny. Amur staje się wówczas typowym roślinożercą, a jego przewód pokarmowy wydłuża się, przekraczając nawet 2,5 - krotnie długość ciała.

 Rozmnażanie: amur w Polsce się nie rozmaża, spotykane osobniki pochodzą z zarybień. W chińskiej rzece Jangcy, amur osiąga dojrzałość płciową już w 4 i 5 roku życia, w warunkach chłodniejszych, przy niskiej temperaturze wody - dopiero w 6-8 roku życia. Miejscem składania ikry są silne prądy wody nad żwirowym podłożem. Czas inkubacji jaj, przy wysokiej temperaturze wody wynoszącej ok. 30 stopni, wynosi od 32 do 40 godzin. 

 Amur okres ochronny: nie ma

 Amur wymiar ochronny: nie ma

 Amur dobowy limit połowu: 3 szt. * razem z boleniem, karpiem, lipieniem, pstrągiem potokowym, sandaczem, szczupakiem, brzaną.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


Występowanie: płoć występuje w stawach, wyrobiskach, jeziorach, zb. zaporowych, rzekach średnio nizinnych oraz wielko nizinnych.

Morfologia: płoć ma ciało mniej lub bardziej wygrzbiecone i ścieśnione w płaszczyznach bocznych. Brzuch jest lekko zaokrąglony na odcinku pomiędzy płetwami brzusznymi, a płetwą odbytową. Najbardziej charakterystycznym znakiem jeśli chodzi o płoć są czerwonawe oczy. Płoć ma wąski pysk, ustawiony prawie w poziomie. Ubarwienie jeśli chodzi o płoć od ciemnozielonego do zielononiebieskiego (grzbiet), boki są srebrzyste z żółtawym połyskiem, z kolei płetwy piersiowe, brzuszne i odbytowa - czerwonawe. 

Żerowanie: płoć żywi się zarówno pokarmem roślinnym, głównie planktonem, jak i zwierzęcym, drobnym zwierzętami wodnymi, np. chruścikami znalezionymi wśród wodnej roślinności, ślimakami, a także małżami.

 Rozmnażanie: płocie ryby- samice osiągają dojrzałość płciową w 3-4 roku życia, samce o rok wcześniej. Tarło trwa od kwietnia do maja, samica składa wówczas 4000 40 000 jaj w płyciznach porośniętych roślinnością wodną. Ikra płoć składana jest na na różnym podłożu, najczęściej są to podwodne rośliny, stare liście i łodygi trzcin, czasami kamienie. Wylęg młodego narybku następuje po 12 dniach, natomiast po około 20 dniach wylęg napełnia pęcherz pławny i rozpoczyna normalne życie. Ciało pokrywa się łuską przy długości około 5 cm. Płoć rośnie bardzo wolno, długość 22 cm zyskuje dopiero w wieku 10 lat. 

 Płoć okres ochronny: nie ma

 Płoć wymiar ochronny: nie ma

 Płoć dobowy limit połowu: nie ma
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


 Występowanie: na terenie Polski krąp jest bardzo rozpowszechniony, zarówno w rzekach jak i jeziorach nizinnych, zbiornikach zaporowych, rzekach średnich nizinnych, rzekach wielkich nizinnych, gdzie przebywa głównie przy dni. 

 Morfologia: krąpie ryby zewnętrznie bardzo przypomina młodego leszcza - ciało bardzo mocno bocznie ścieśnione, wysokie w stosunku do długości. Pysk jest tępy z wysuwaną paszczą skierowaną ukośnie ku dołowi. Grzbiet jest zielonoszary do zielonoczarnego, boki jaśniejsze. Strona brzuszna biaława do czerwonawej, srebrzyście lśniąca. Płetwy ciemnoszare, nasada płetw piersiowych i brzusznych czerwonawa. 

 Żerowanie: krąp żeruje w stadach, wyjadając z dna drobne zwierzęta wodne. Odżywia się zooplanktonem, larwami owadów oraz drobnymi skorupiakami: ośliczkami i kiełżami. Dorosłe krąpie, podobnie jak płocie, chętnie zjadają małże, zwłaszcza racicznice. 

 Rozmnażanie: tarło trwa do maja do czerwca, samica składa ok. 300 000 jaj w płyciznach porośniętych roślinami wodnymi. W tym czasie u samców pojawia się drobna tarłowa wysypka. Ikra składana jest stadnie wśród przybrzeżnej, podwodnej roślinności. Jasnożółta ikra o średnicy 2 mm przykleja się do roślin wodnych. Młode ryby rosną bardzo powoli, jednak w wieku 3 do 5 lat, przy długości 10 - 12 cm, osiągają dojrzałość płciową. 

 Krąp okres ochronny: nie ma

 Krąp wymiar ochronny: nie ma

 Krąp dobowy limit połowu: nie ma
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


Występowanie: jeziora, zb. zaporowe, stawy i wyrobiska, rzeki średnie nizinne, rzeki wielkie nizinne.

Morfologia: liny ryb mają ciało pokryte drobnymi łuskami jest zwarte i mocno zbudowane o szerokim trzonie ogonowym. Otwór gębowy jest poziomy, a w jego kącikach znajduje się po jednym krótkim i miękkim wąsiku. Grzbiet ma najczęściej ma kolor ciemnozielony lub ciemnobrązowy, boki są jaśniejsze i mosiężnie połyskujące, natomiast strona brzuszna żółtawobiała. 

Żerowanie: lin w okresie młodocianym żywi się planktonem, później jego pokarm stanowią małe zwierzęta denne - robaki, ślimaki, larwy owadów, mięczaki, a także rośliny i ich na pół przegniłe części. 

 Rozmnażanie: tarło rozpoczyna w połowie czerwca, kiedy samica składa około 300 tys. jaj, przylepiając je do roślin wodnych. Młode wylęgają się po 3 dniach - mierzą wówczas od 4 do 5 mm i mają na głowie kleiste gruczoły, za pomocą których przyczepiają się do roślin, aż do czasu zresorbowania zawartości woreczka żółtkowego. Zabezpieczone są w ten sposób przed opadnięciem w muliste podłoże. W momencie wykształcenia się skrzeli, kleiste gruczoły na głowie ulegają zanikowi. Lin rośnie wolno, osiągając dojrzałość płciową w 3-4 roku życia.

 Lin okres ochronny: nie ma

 Lin wymiar ochronny: do 25 cm

 Lin dobowy limit połowu: 4 szt. * razem z sieją, węgorzem
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


 Występowanie: stawy, wyrobiska i jeziora.

 Morfologia: tołpyga ma wyciągnięte ciało, wydłużone, owalne w przekroju, linia boczna wyraźna lekko zakrzywiona do dołu. Głowa jest szeroka i spiczasta, tępo zakończona z małą paszczą skierowaną skośnie ku górze. Oczy małe i nisko osadzone. 

 Żerowanie: tołpyga żywi się głównie planktonem i drobnym pokarmem roślinnym. Dorosłe osobniki polują głównie na robaki, mięczaki, a także małe ryby. Ich przewód pokarmowy wydłuża się przekraczając 4-5-krotnie długość ciała. 

 Tołpyga rozmnażanie: w Polsce tołpygi ryby się nie rozmażają, spotykane osobniki pochodzą z zarybień.

 Tołpyga okres ochronny: nie ma

 Tołpyga ymiar ochronny: nie ma

 Tołpyga dobowy limit połowu: nie ma
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


Występowanie: kleń występuje w jeziorach, rzekach górskich, rzekach średnio nizinnych.

Morfologia: kleń to jedna z najczęściej poławianych ryb w polskich wodach. Kleń ma ciało wydłużone i walcowate, lekko spłaszczone bocznie. Łuski są duże, z szarą lub czarną obwódką i tworzą na całym ciele wzór siatki. Ubarwienie grzbietu jest szarobrązowe z zielonym odcieniem, boki są jaśniejsze, często złote, a brzuch biały. Płetwy grzbietowa i ogonowa są szarozielone z odrobiną czerwieni, a płetwy odbytowa i brzuszne pomarańczowoczerwone. 

Żerowanie: kleń żywi się bezkręgowcami, starsze odżywiają się głównie mniejszymi rybami i innymi drobnymi kręgowcami. Kleń lubi również owoce. Latem kleń nie potrafi się obejść bez pokarmu roślinnego, który stanowi aż połowę objętości jego naturalnego pożywienia. Szczególnie większe klenie wykazują upodobanie do roślin z liśćmi. Lwią część pokarmu zwierzęcego stanowią małe ryby, na które klenie najnormalniej w świecie polują. Kleń staje się rybą drapieżną szczególnie zimą. 

 Rozmnażanie: rozród klenie ryby stymuluje woda płynąca, więc nie opuszczają właściwego koryta rzeki, choć dobrego miejsca potrafią szukać długo i wytrwale. W dużych rzekach kleń wyszukuje przede wszystkim kamienisk na zerwanych główkach, śródnurtowych raf, czyli miejsc, gdzie po męczących czynnościach może się skryć w spokojnej wodzie – w cieniu za kamieniami, 
w głęboczce za ostrogą. Ciało samca pokrywa wówczas wysypka tarłowa. Narybek kleń wylęga się w ciągu 4 dni przy temperaturze około 15°C.

 Kleń okres ochronny: nie ma

 Kleń wymiar ochronny: 25 cm

 Kleń dobowy limit połowu: 10 szt.* łącznie z jaziem
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


Występowanie: brzana występuje w rzekach średnio nizinnych, rzekach wielko nizinnych.

Morfologia: brzana, w przeciwieństwie do wielu karpiowatych, ma wydłużone, wrzecionowate i niewygrzbiecione ciało. Otwór gębowy poziomy, z dwoma parami wąsików na górnej wardze. Oczy kierują się nieco ku górze. Ubarwienie ryby brzana jest dosyć urozmaicone - grzbiet jest ciemniejszy od boków - oliwkowozielony lub ciemnoszary, natomiast brzuch ciemnokremowy. Płetwy grzbietowa i ogonowa są z kolei szare z ciemniejszym obrzeżeniem, natomiast pozostałe płetwy przykuwają uwagę wyraźną czerwienią. 

Żerowanie: brzana nade wszystko ceni sobie "mięso"- zjada wszelkiego rodzaju robaki, skorupiaki, ślimaki, małże, żyjące w dennym mule, rzadziej małe ryby. Głównym pożywieniem brzan są także larwy owadów wodnych, takie jak: muchówki, chruściki, widelnice, jętki i kiełże.


 Rozmnażanie: brzany ryby dojrzewają płciowo w 2 lub 3 roku życia, a samice w wieku 4-5 lat. Tarło odbywa się etapami od maja do sierpnia, w temperaturze 15-18 °C, na piaszczystym lub kamienistym podłożu w płytkiej wodzie. U samca na grzbiecie i głowie występuje wówczas wysypka tarłowa. Ikra początkowo przykleja się do kamieni, potem spłukana przez nurt opada między otoczaki. Inkubacja brzana trwa 10-15 dni, a wylęg długo jeszcze przebywa w sąsiedztwie tarła (warto przy okazji pamiętać, że mięso i ikra brzany podczas tarła mają właściwości trujące!). Wylęg następuje po 6-8 dniach. Młode brzany mają wtedy około 9 mm długości, ale bardzo szybko osiągają większe rozmiary. Już po 3 tygodniach mierzą 3 cm, a po roku około 12 cm. W wieku 13 lat długość brzany wynosi nawet około 50 cm. 

 Brzana okres ochronny: od 1 stycznia do 30 czerwca

 Brzana wymiar ochronny: 40 cm

 Brzana dobowy limit połowu: 3 szt. * razem z boleniem, karpiem, lipieniem, amurem, sandaczem, szczupakiem, pstrągiem potokowym
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


Występowanie: rzeki średnie nizinne, rzeki wielkie nizinne.


Morfologia: jaź posiada wydłużone i spłaszczone bocznie ciało, linia boczna jest lekko wygięta ku dołowi, płetwa ogonowa głęboko wcięta, głowa mała z wysuwaną paszczą skierowaną ukośnie ku górze. Grzbiet ma kolor szarozielony do szaroczarnego. Boki są jaśniejsze o intensywnym srebrzystym połysku, a brzuch białawy. Płetwy grzbietowa i odbytowa mają niebieskawoszary odcień, natomiast pozostałe płetwy są czerwonawe. 

Żerowanie: Jazie ryby polują na owady na powierzchni wody oraz drobne zwierzęta wodne. Pokarmem młodych jazi są głównie plankton zwierzęcy i roślinny, starsze osobniki zjadają robaki, skorupiaki, larwy owadów i małe mięczaki. 


 Rozmnażanie: tarło jazi trwa od kwietnia do maja, samica składa w tym czasie 35 000 – 100 000 jaj w płytkich rejonach rzek o dnie piaszczystym lub kamienistym. W tym okresie u samców występuje wysypka tarłowa. Aby złożyć ikrę, stada dojrzałych do rozrodu osobników udają się w górę rzeki. Tam kleista ikra o średnicy 1,5 mm (40000-115000 sztuk w zależności od wielkości samicy), przyczepia się do kamieni i wodnych roślin. Okres inkubacji trwa od 10 do 20 dni. Dojrzałość płciową młody jaź uzyskuje w wieku 3-4 lat. 
 Jaź okres ochronny: nie ma

 Jaź wymiar ochronny: do 25 cm

 Jaź dobowy limit połowu: 10 szt. * razem z kleniem
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


Ryby drapieżne:polskiewekarstwo.pl.tl/Ryby-drapie%26%23380%3Bne.htm











Zdięcia oraz opis został pobrany ze strony "wedkuje.pl"